Het is alweer een flink tijdje geleden dat ik jullie over het eerste deel van mijn examenreis, in Istanbul, vertelde. Van het culturele hoogtepunt van onze vakantie, zakten we af naar de Turkse badplaats Bodrum waar we letterlijk niet verder kwamen dan zon, zee en strand. Oh, en uhm... de apotheek.
Na een reis van bijna 12 uur door Turkije, kwamen we rond het begin van de middag aan. De eigenaar van het pension waar we zouden verblijven pikte ons op bij het busstation, wat natuurlijk heel fijn was na zo’n lange reis. De ligging van het pension was echt ideaal: dichtbij het strand, alle restaurants en het uitgaansgebied. Eenmaal in onze kamer was het even slikken. Er stonden 4 bedden en dat was het. Het badkamertje was zó klein dat je kon douchen terwijl je op de wc zat. Binnen no-time was die kleine kamer enorm vies en rommelig en helaas kenden ze daar geen schoonmaakservice.
De eerste avond aten we wat bij een restaurant aan het water. We hebben hier allemaal goedkoop héél lekker gegeten. We waren de rest van de avond nog enthousiast over het restaurant, tot de eerste van ons getroffen werd door de verschijnselen van voedselvergiftiging. Dat is morgen wel weer over, dachten we optimistisch.
Niet dus. Het was zo besmettelijk als maar zijn kon, en voor we het wisten hingen we allemaal als slappe doekjes op een strandstoel. Ik weet niet meer precies hoe onze dagen er uitzagen in Bodrum, maar we hebben het erg rustig aan gedaan. Ik hield het niet zo lang vol in de zon, had geen eetlust en alcohol was helaas ook een belachelijk slecht plan. We hadden natuurlijk wel medicijnen gehaald bij een apotheek maar deze leken na ruim vier dagen nog steeds niet te werken. Hoewel het dus allemaal niet meezat, heb ik het hier nog wel naar m’n zin gehad!
We hebben veel restaurantjes en andere leuke tentjes bezocht. Zo hebben we bijvoorbeeld twee avonden baked potatoes gegeten bij een leuk restaurant aan het water. Je kon deze helemaal samenstellen zoals je hem wilde, heel lekker!
We zijn in Bodrum twee avonden uitgeweest, waarvan ik de laatste het leukst vond! Iedereen raadde ons club Halikarnas aan en er werd zoveel reclame voor gemaakt dat we er wel heen móesten. Het was een witte, hele fancy Ibiza-achtige club met vrouwen in cocktailjurkjes en mannen met nette blousejes. En met een flinke entreeprijs. Toen we na wat drankjes op het dakterras van het pension vol goede moed de club binnengingen, was het nog helemaal uitgestorven. Als het vol was geweest, hadden we er waarschijnlijk de avond van ons leven gehad maar dit viel flink tegen, haha. Gelukkig hebben we bij andere –gratis- clubs en op het strand nog een leuke avond gehad!
Toen we de volgende dag brak naar de haven liepen om naar Kos te varen, kregen we te horen dat dit die dag niet door kon gaan vanwege erge wind op zee. Dat was nogal een teleurstelling omdat we geen slaapplek meer hadden en bovendien al een verblijf hadden geregeld op Kos. We konden gelukkig nog een nacht met korting in het pension blijven. Die avond hoorden we dat de kans groot was dat de wind nog zeker 2 dagen niet zou gaan liggen. Deze bootmaatschappij had voor de komende anderhalve dag al alle boottochten geannuleerd. Dat zou betekenen dat we in plaats van 6 nachten op Kos, er nog maar 3 zouden hebben.
De volgende ochtend besloten we op zoek te gaan naar een andere bootmaatschappij die wél zou varen. Via via hadden we namelijk heel vaag gehoord dat er ergens een snellere en stevigere boot zou zijn. We waren zo blij toen we deze boot hadden gevonden, dus we kochten een kaartje, namen nog snel een duik in het mooie water en gingen enthousiast op weg naar Kos. Uiteindelijk hebben we maar één nachtje vertraging gehad, dus dat viel heel erg mee! Oh, en die wind op zee was niet meer dan een vredig briesje.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten